Nađa Marković

Zaštita najvećih vrednosti jednog društva nalazi se u domenu države. Država, kao entitet, ima isključivo pravo kažnjavanja.

Pravnu granu koja se bavi zaštitom najvećih vrednosti određenog društva nazivamo krivično ili kazneno pravo. To je sistem zakonskih pravnih propisa. Tim propisima utvrđuju se uslovi za primenu kazni i drugih krivičnih sankcija prema učiniocima krivičnih dela. Cilj krivičnog prava je zaštita društvenog i ekonomskog uređenja države.

Krivično pravo ne reguliše društvene odnose neposredno, već zaštitu društvenih odnosa ostvaruje propisivanjem krivičnih sankcija prema licima koja ne poštuju određena društvena pravila. Prema učiniocu krivičnog dela društvo prinudno primenjuje mere koje nazivamo krivičnim sankcijama. Krivične sankcije su sredstva krivičnopravne zaštite.

Krivične sankcije su, u najvećem broju slučajeva, oduzimanje ili ograničavanje prava priznatih na osnovu opštih ustavnih i drugih pravnih normi. Osnovna krivična sankcija je kazna. Pored kazne, postoje i druge vrste krivičnih sankcija: mere upozorenja (uslovna osuda i sudska opomena), mere bezbednosti i vaspitne mere. Krivične sankcije propisuju se isključivo zakonom, a donosi ih samo sud u društvenom interesu.